Zostawmy w spokoju jedną trzecią Ziemi. Co najmniej.

Europejska energetyka chce totalnej dekarbonizacji... bo na niej skorzysta

BMW wycofuje się z inwestycji w Polsce. Porównuje warunki prawne do trzeciego świata.

Nadużywanie detergentów w domu może przyczyniać się do rozwoju nadwagi u dzieci

Why Growth Can’t Be Green

Why Are Beneficial Bugs Disappearing?

EU must end new petrol and diesel car sales by 2030 to meet climate targets

Nigerian Herders Face Threat From Farmers Competing for Land

The RSPCA rescues one seal – and condones the killing of many others

'For me, this is paradise': life in the Spanish city that banned cars

Shell and Exxon's secret 1980s climate change warnings

Klub Jagielloński, republikański think-tank kojarzony z prawą częścią sceny politycznej opublikował raport Z prądem czy pod prąd? Perspektywy rozwoju elektromobilności w Polsce. Zacząłem go czytać "służbowo", mając uczestniczyć w dyskusji na temat raportu. Jak już zacząłem, przeczytałem z marszu cały raport, który - muszę przyznać - zrobił na mnie bardzo dobre wrażenie, zarówno pod względem merytorycznej sensowności wniosków, jak i przyjazności dla czytelnika.

Przysłuchuję się dyskusjom na tematy dotyczące myślistwa, leśnictwa, ochrony gatunkowej. Padają argumenty o tym, że należy kontrolować liczebność pewnych gatunków, bo bez interwencji człowieka zbytnio się rozmnożą i będą niszczyć, już i tak zaburzoną, równowagę w ekosystemach. Rzeczywiście, bywa tak, że na tyle namieszaliśmy w przyrodzie, że teraz musimy podejmować pewne działania, żeby odwrócić czy zminimalizować skutki naszej działalności

Prowadzone od wielu lat badania amerykańskiego Centrum Kontroli i Zapobiegania Chorobom dają wstrząsające świadectwo naszej krótkowzroczności i nadmiernej konsumpcji. Rysunki pokazują procent populacji, który ma współczynnik BMI przekraczający 30, co odpowiada poważnej otyłości. Czemu służy coraz większa konsumpcja? Komu służy? Czy aby na pewno tym, którzy konsumują?

Kiedy rozmawia się z Marcinem Weksejem ze Szczecinka to tym, co najmocniej uderza, jest głęboka frustracja spowodowana tym, jak od lat w jego mieście działa państwo. Ta nie może dziwić, kiedy słyszy się o ginących dokumentach, braku reakcji polityków oraz mediów na doniesienia o nieprawidłowościach, teoretycznych kontrolach WIOŚ oraz burmistrzu miasta, który pytany o stan powietrza, obwinia Kaliningrad.

Sylwia Harazin z Łazisk Górnych mieszka w sąsiedztwie zakładu przemysłowego. Polskie prawo nie pozwoliłoby postawić w takiej odległości od domów wiatraków do produkcji energii elektrycznej. Pozwala jednak na to, by funkcjonował tam zakład, który smrodem i hałasem zatruwa życie sąsiadom. 

Walka Bartłomieja Gieregowskiego o zdrowsze otoczenie zaczęła się od chemicznego smrodu, który nie pozwalał otwierać okien i powodował, że dzieci wymiotowały. Dla powiatowych władz problemem okazało się nawet ustalenie tego, że śmierdzi. Urzędowe potwierdzenie tego, że śmierdzi i skąd śmierdzi wymagało powołania międzyinstytucjonalnej komisji złożonej między innymi z radnych i urzędników, kosztowało 120 tys. złotych oraz trwało pół roku

Mielec to miasto, w którym w marcu 15 tys. osób wyszło na ulice, by powiedzieć “Dość”. Celem protestu był miejscowy oddział Kronospanu oraz niemoc instytucji państwowych i samorządowych. 15 tys. osób w 60 tys. Mielcu, to tak jakby na ulice wyszło 200 tys. krakusów albo 500 tys. warszawiaków. O tym, jak doszło do tego, że udało się przełamać 20-letnią niemoc, odpowiedział mi Piotr Kozub, który był jednym z organizatorów protestu. Jednym z wielu, jak bardzo zdecydowanie podkreśla.

Jest taka klasyczna socjologiczna książka Roberta D. Putnama, w której opisał on Włochy z przełomu lat 80. i 90. ubiegłego wieku. Nosi tytuł „Demokracja w działaniu” (w oryginale: „Making Democracy Work”), a status klasyka zapewniła jej jedna, ale za to wyjątkowo celna obserwacja dokonana przez autora. Otóż Putnam zwrócił uwagę, że na północy i południu Italii w teorii funkcjonuje to samo państwo i to samo prawo, których efektem są jednak bardzo różnie działające instytucje publiczne...

Stoimy przed wyborem szybkiego odejścia od paliw kopalnych i przejścia na zeroemisyjną gospodarkę lub katastrofy klimatycznej. Politycy, szczególnie w Polsce, często podkreślają, jakim to naszym bogactwem jest węgiel, a wprowadzanie gospodarki na niskoemisyjne tory traktują jak zło konieczne.

Chcę się czuć bezpieczna.
Kiedy wracam do domu późną nocą.
Kiedy wchodzę do metra.
Kiedy zasypiam.
Ale nie czuję się bezpieczna.

Wpływ zmiany klimatu na kleszcze i prawdopodobieństwo przenoszonych przez nie chorób podsumowuje dla Was dr n. med. Marta Hajdul-Marwicz.

Wzrost ceny prądu o 50% rok do roku, wzrost ceny ropy o 50% rok do roku, czterokrotny wzrost cen uprawnień do emisji CO₂ w ciągu roku. Brzmi jak czarny scenariusz na przyszłość? Nie. To się właśnie zdarzyło.

Ilość produkowanego plastiku podwaja się co kilkanaście lat, a do oceanów trafiają miliony ton plastikowych śmieci rocznie. To, jak wygląda sytuacja w Zatoce Manilskiej po powodziach, które spłukały do oceanu szczególnie dużo plastiku, pokazuje film nakręcony przez sprzątającego śmieci wolontariusza.