Bez kategorii

IPCC i inne zespoły badawcze

IPCC„Nawet jeśli kraje produkujące najwięcej zanieczyszczeń podejmują działania w celu ograniczenia emisji gazów cieplarnianych i rozwijania energetyki ze źródeł odnawialnych, i tak ludzkość musi się przygotować na dziesięciolecia zawirowań i anomalii pogodowych”.

Raport IPCC

Coraz bardziej widoczne skutki ocieplania się klimatu przyczyniły się do skupieniu uwagi środowiska naukowego na kwestii zmian klimatu. Zaczęto zadawać pytania:

  • Czy klimat Ziemi naprawdę się ociepla?
  • Jeśli tak, to czy jest to zdarzenie typowe w dziejach Ziemi, czy też dzieje się coś nienormalnego?
  • Jeśli klimat się ociepla, to czy jest to związane z działalnością człowieka?
  • Jaki wpływ na naszą przyszłość będzie miało ocieplanie się klimatu?
  • Czy powinniśmy przeciwdziałać temu zjawisku?
  • Jakie działania możemy podjąć?
  • Ile mogą kosztować działania zmierzające do redukcji emisji gazów cieplarnianych?
  • Jaki byłby koszt zaniechania działań?

Prowadzone jeszcze w latach 80tych badania doprowadziły do wniosku, że coraz więcej zjawisk i pomiarów wskazuje na ocieplanie się klimatu Ziemi oraz, że przynajmniej częściowo może być to spowodowane działalnością człowieka. Z uwagi na skalę zjawiska i jego przyczyny uznano, że problem ocieplania się klimatu nie może być rozwiązany przez żadne państwo z osobna, potrzebne są do tego uzgodnienia i współpraca na szczeblu narodowym.

W 1988 dwie organizacje Narodów Zjednoczonych – Światowa Organizacja Meteorologiczna (WMO) ang oraz United Nations Environment Programme (UNEP) ang utworzyły Intergovernmental Panel on Climate Change, czyli Międzyrządowy Zespół do spraw Zmian Klimatu – w skrócie IPCC ang . Cel powstania IPCC to ocena ryzyka związanego z działalnością ludzi na zmianę klimatu oraz określenie światowych uregulowań mających ograniczyć emisje spalin do atmosfery.

UNEP      WMO

Czytaj więcej: Międzyrządowy Zespół ds. Zmian pl .

IPCC stanowi stałe forum współpracy setek naukowców z wielu krajów. Co kilka lat publikuje raporty , które mają duże znaczenie w formułowaniu narodowych i międzynarodowych programów klimatycznych i polityki finansowania badań zmian klimatycznych.

Wnioski publikowane w raporcie są często wyważane, a przez to konserwatywne i zachowawcze. Struktura IPCC powstawała pod wpływem polityków, którzy obawiali się nazbyt „alarmistycznych” raportów, w przypadku, gdyby ich brzmienie było ustalane jedynie przez naukowców. Wnioski są formułowane podczas powtarzanych rund, w których zespoły naukowców i rządowi negocjatorzy osiągają konsensus w kwestii ostatecznego brzmienia dokumentów.

„Porozumienie w sprawie raportu osiągnięto po całonocnym posiedzeniu, podczas którego z dokumentu wykreślano całe fragmenty, a naukowcy spierali się z rządowymi negocjatorami, którzy rozwadniali sens naukowych ustaleń”Opinia w temacie raportu IPCC 2007

Pierwszy raport  IPCC został opublikowany w 1990 roku, kolejne w 1995 i 2001, a ostatni w 2007 roku. Ostatni raport był tworzony przez ponad 600 autorów z 40 krajów, recenzowany przez ponad 620 ekspertów i przedstawicieli rządów. Streszczenie raportu zostało przyjęte przez przedstawicieli 113 krajów.

Kluczowe konkluzje zawarte w 4tym raporcie IPCC z 2007 roku to:

  • Ocieplenie z prawdopodobieństwem ponad 90% jest spowodowane przez działania człowieka. Nie jest praktycznie możliwe wyjaśnienie ocieplania się klimatu bez uwzględnienia wpływu gazów cieplarnianych emitowanych przez ludzkość do atmosfery.
  • Średni wzrost temperatury w XXI wieku wyniesie 2-4°C, a może sięgnąć nawet 6.4°C. Klimat Ziemi w historii przeżywał większe zmiany, jednak obecnie, w ciągu dziesięcioleci zmienimy klimat w stopniu odpowiadającym zmianom typowym dla dziesiątek milionów lat.
  • Ocieplenie klimatu może mieć lokalnie aspekty pozytywne, jednak w ujęciu globalnym konsekwencje zmian klimatu będą zdecydowanie negatywne.
  • Aby nie dopuścić do przekroczenia relatywnie bezpiecznego poziomu wzrostu temperatury 2.0-2.4°C, należy najpóźniej do 2050 roku ograniczyć roczną emisję dwutlenku węgla do atmosfery o 50-85%.

Ostatni raport IPCC i wnioski ang . Warto zauważyć, że jest to już czwarty raport, a każdy kolejny przewiduje, że skutki globalnego ocieplania się klimatu są określane jako coraz poważniejsze. 

Kilkuminutowy reportaż BBC z prezentacji 4 raportu IPCC.

Podobne do IPCC stanowisko zajmują dziesiątki innych instytucji naukowych, w tym wszystkie liczące się na świecie poważne ośrodki badawcze: NASA, NOAA, NCAR, Hadley Centre for Climate Prediction and Research, CSIRO, MIT, EPA, US Dept. of Environment, US Environmental Protection Agency, Royal Society, akademie nauk, uniwersytety, ośrodki badawcze, eksperci gospodarczy. Prezentowane poglądy są spójne. Naukowcy otwarcie dyskutują o wątpliwościach, takich jak kwestia wzrostu ilości tornad, wzrostu mocy huraganów, wpływu zmian klimatu na przyszłość suszy w Sahelu, niejasności w rozkładzie temperatury w troposferze, reakcja organizmów morskich na wzrost kwasowości oceanów, czy rozbieżności pomiędzy modelami paleoklimatu, a pomiarami. Tak właśnie działa nauka – weryfikuje się słabe punkty, nie trzyma kurczowo raz przyjętego zdania, przedstawia się wątpliwości, po to, żeby wyjaśniając je pogłębiać naszą, wciąż ubogą wiedzę o skomplikowanych mechanizmach rządzących klimatem.

IPCC przedstawia swoje wnioski w formie dość ostrożnej, z szacowaniem prawdopodobieństw, np. „Ocieplenie z prawdopodobieństwem ponad 90% jest spowodowane przez działania człowieka”. W nauce, szczególnie tak złożonej jak klimatologia, trudno o 100% pewności, do czego odwołują się zaprzeczający zmianom klimatu sceptycy.

Wciąż zdarzają się pojedyncze głosy sceptyków, z reguły związanych z tzw. NIPCC. Ciało to przedstawia się jako „całkowicie niezależne od agend rządowych, nieotrzymujące żadnych grantów ani darów”, które tworzy „grupa uczonych” przygotowujących całkowicie obiektywne raporty. Tą wiarygodność podkopuje jednak fakt sponsorowania przez lobby naftowe i węglowe (m.in. przez dotowany m.in. przez Exxon Mobile Heartland Institute).  Kto uczestniczy w pracach NIPCC i pisaniu jego „opracowań naukowych”, uważanych zresztą przez większość naukowców za bezprecedensowe manipulacje?

Kilkudziesięciu dyżurnych sceptyków opłacanych przez przemysł, raz po raz punktowanych przez środowisko naukowe, prezenterzy pogody i emerytowani naukowcy, ekonomiści i ludzie bez doświadczeń naukowych. Ponadto lobbyści i patroni z branży naftowej, węglowej i motoryzacyjnej.
Sceptycy posuwają się do manipulacji faktami i statystyką, przemilczeń, tendencyjnego doboru faktów. Nie mają  też żadnych wątpliwości. Często kurczowo trzymają się najbardziej wątpliwych teorii, aby tylko zamieszać w głowach, używają pseudonaukowego języka i wyciągają wyrwane z kontekstu cytaty ekspertów.

Malcolm Wicks
„Ludzie zaprzeczający zmianom klimatu stanowią obecnie odpowiednik Towarzystwa Płaskiej Ziemi. Ludzkość znalazła się w wyścigu o życie z globalnym ocieplaniem się klimatu”.

Malcolm Wicks, minister ds. energetyki Wielkiej Brytanii, 2007

Środowisko naukowe w zdecydowanej większości jest zgodne, że klimat planety się ociepla i to my jesteśmy za to odpowiedzialni i przedstawia na to nieodparte argumenty. Ale mimo to można tak dobrać i przedstawić informacje, aby nieźle zamieszać ludziom w głowach. Osoba bez głębszej znajomości tematu i bez przygotowania naukowego wobec takich subtelnych, podlanych sosem naukowym manipulacji jest zazwyczaj bezbronna.
Aby uczulić odwiedzających nasz portal na metody „sprzedawania” fałszywej lub przeinaczonej informacji podajemy najczęstsze przykłady tendencyjnego jej prezentowania.

Czytaj więcej w kąciku sceptyka pl .

Sceptycy zarzucają IPCC przesadę i panikarstwo. Tymczasem dobrą teorię naukową poznaje się po tym, że potrafi przewidywać zjawiska, które jeszcze nie nastąpiły. Sprawdziły się liczące już 30 lat przewidywania z raportu grupy Jason, poparte przez
Akademię Nauk USA.
za to przewidywania sceptyków, od 20 lat zapowiadających spadek koncentracji CO2 w atmosferze czy ochłodzenie, okazały się kompletnie oderwane od rzeczywistości.

Cała lista zjawisk, przed którymi już 20 lat temu ostrzegali naukowcy tacy jak James Hansen, szef NASA Goddard Institute for Space Studies, stopniowo zachodzi na naszych oczach – topnieją lodowce, zakwasza się powierzchnia oceanów, rozpada się pokrywa lodowa Arktyki, roztapia się wieczna zmarzlina, przesuwają się strefy klimatyczne, 12 z ostatnich 13 lat było rekordowo ciepłymi w historii pomiarów. Teoria globalnego ocieplania się klimatu przewidziała to wszystko, i cały szereg innych zjawisk.

Sceptycy nie przewidzieli nic. Co gorsza, przewidywania IPCC często okazują się zbyt zachowawcze. Rozpad czapy Arktyki wyprzedził przewidywania o pół wieku, podobnie wzrost poziomu oceanów, przesuwanie się stref klimatycznych czy nadmiernie optymistyczne założenia dotyczące poprawy efektywności energetycznej i ograniczania emisji. IPCC również nie doceniło tempa wzrostu temperatury, a pośrednio być może i czułości klimatu na wzrost stężenia CO2 w atmosferze.

Czytaj więcej: Opinia środowiska naukowego pl .

Wiele wskazuje na to, że wszystko to elementy układanki, które IPCC oceniło zbyt optymistycznie.

Trafnie podsumowuje to opinia Center for Strategic and International Studies z listopada 2007 roku: „Brak jest dokładnych danych i wiarygodnych modeli, pozwalających na dekady naprzód wiarygodnie określić tempo wzrostu poziomu mórz związanego z ocieplaniem się klimatu. Większość naukowych przewidywań w obszarze zmian klimatu w ciągu ostatnich 20 lat, porównana z rzeczywistym tempem zmian, regularnie nie oszacowywała rzeczywistego tempa zmian. Ta dotychczasowa tendencja powinna stanowić kontekst dla wyciągania wniosków z aktualnych przewidywań zmian klimatu”.

Globalne zmiany klimatu już dziś powodują straty ekonomiczne idące w setki
miliardów dolarów rocznie. Mogą bardzo znacząco wpłynąć na wzrost gospodarczy i
rozwój krajów. Przeczytaj o
kosztach gospodarczych zmian klimatu .

Podobne wpisy

Więcej w Bez kategorii