Chemicy morscy uważają, że ubogie w tlen „martwe strefy” w oceanach mogą znacząco powiększyć się w kolejnych dekadach.
Przewidywania bazują na fakcie, że w miarę, jak coraz więcej dwutlenku węgla z atmosfery jest pochłaniane w oceanie i rozpuszcza się w nim, zwierzęta morskie do przeżycia będą potrzebować więcej tlenu.
Koncentracja CO2 w atmosferze gwałtownie wzrasta, głównie w wyniku naszych działań, szczególnie masowego spalania paliw kopalnych. Około 1/3 wypuszczanego przez nas do atmosfery dwutlenku węgla jest absorbowana przez oceany, które w związku z tym stopniowo zakwaszają się.
Jednak zakwaszanie nie jest jedynym sposobem, w jaki CO2 może szkodzić życiu w morzu. W opublikowanym w magazynie Science artykule „Perspektywa”, Peter Brewer i Edward Peltzer z pomocą zaawansowanych metod i obliczeń termodynamicznych analizują dostępne dane dotyczące wzrostu koncentracji CO2 i spadku koncentracji tlenu. Obliczenia pokazują, jak wzrost stężenia dwutlenku węgla podnosi wrażliwość zwierząt morskich na niskie koncentracje tlenu, a w ten sposób nasila efekty niskotlenowych „martwych stref” w oceanach.
Obliczenia Brewera i Peltzera pokazują też, że ciśnienie cząstkowe rozpuszczonego gazowego dwutlenku węgla w strefach o obniżonej ilości tlenu rośnie znacznie bardziej, niż dotychczas uważano. Może to mieć poważne konsekwencje dla życia morskiego w tych strefach.
Brewer przedstawia następującą analogię: „Zwierzęta stojące w obliczu obniżającego się stężenia tlenu i rosnącej koncentracji CO2 będą cierpieć w podobny sposób, jak ludzie w uszkodzonej łodzi podwodnej, kiedy koncentracje tych gazów osiągną krytyczny poziom. Nasze badania pozwalają określić te stężenia i oszacować ryzyko na różnych obszarach.”
więcej w sciencedaily
